temel sav ibn rüşd üzerinden din ile felsefe arasındaki gerilim noktalarını bulmak ve bunlara cevap aramaktır. bu cevapları verirken de hem felsefi hem de dinsel temel bağlamında kalarak açıklamayı öngörmüştür. Ancak kitabın içeriğine bakıldığında tam bir felsefi yönelim ne de dini metaforlar bulunmakta, tamamiyle sanki siyasi bir bağıntı içerisindeymiş gibi gazali-ibn rüşd ya da gazali-ibn sina karşılaştırılması yapılarak; islam coğrafyasında yeni bir düşüncenin yeşermediğini belirtilmek istenmiştir. ancak şuna bir açıklama getirilmesi gerekmektedir. yeni bir cümle kurmak aslında eski cümlenin yorumundan başka bir şey değildir. çünkü yeninin temeli yani ana kayası eskinin ayakları üzerindedir. bu bakımdan sağlam bir tartışmadan ziyade bir kötüleme propangandası yapılmaktadır. bir diğer açı batının rönesans çağının düşünürleri üzerinden akıl ufkunun batıda gelişirken doğuda bunun etkisi görülmemiş sözüdür. Lakin derin bir bakış yaptığımızda batının ve doğunun yeni düşünce ufuklarını ortaç dönemindeki yorumla hareketlerinin etkisi büyüktür. bu yüzden kitabın net anlaşılması için öncelikle doğu mistisizmini ve batı usunu kavrayıcı kitapları okunması tarihsel bağıntılarının bilinmesi gerekmektedir.
