Metin Erksan'dan 1965 yılı için ziyadesiyle sahici bir aşk hikayesi... Zengin kız fakir erkek hikayesini o dönemde bu kadar farklı bir üslup ve teknikle anlatması bu eserin zamanının çok ilerisinde olduğunu gösterir.
"Bir surete aşık olma" teması üzerine kurgulanmış, aslında baktığınızda, aşık olunan kişi, aşık olanın gözünde bir suretten ibaret degil midir? Aşık olan kişi "kendi gördüğü surete" aşık olmaz mı?
Bazen bir resme ya da sese aşık olursunuz... Sonra da tutar, resmini başucunuza koyarsınız...
Bir alıntıyla sözlerimi bitirmek istiyorum...
"Ben senin resmine değil de sana aşık olsaydım o zaman ne olacaktı? Belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme. Belki de alay edecektin sevgimle. Halbuki resmin bana dostça bakıyor ve ebediyen bakacak."
Keyifli okumalar...
