Ebeveynlerle çocuklar arasındaki gerilim dönemi olan ergenlik, doğal olarak, insanlarda ebeveynin çocuğunu "sütten
kesme, gencinse bağımsızlığına kavuşma ihtiyacı duyduğu zamandır. Hiçbir kuş, cinsel bakımdan olgunlaşmış büyük bir genci doyurmak istemez ve insanlarda
ebeveynlerin kendi ergen çocuklarına karşı duyduğu kızgınlık da kuşkusuz arkaik ve içgüdüsel olarak demir atmış bir şeyden ileri gelir. Ama insanlarda ebeveynler büyümüş ergenlerine sabır göstermeye, ergenler de
eğitim görmek istiyorlarsa gitme isteklerini bastırmaya teşvik edilirler. Bu yüzden iki taraf da yıllar boyunca doğal bağımsızlaşma sürecini önlemek ve ertelemek zorundadır. Hayvanlarda ise elbette böyle bir durum yoktur. Zira bizim toplumumuzun karmaşıklığı ve bu
toplumda yaşamak için edinilmesi gereken bilgilerin çokluğu bu kanatlanmayı hiç de kolaylaştırmaz. Dahası, hiçbir hayvanın, yaşlandığında kendine baksın diye yavrusuna bel bağlamadığının altını çizmek gerekir.