Bu kitabın yorumunda farklı bir tarz denemeye karar verdim. Kitabı okuduğum zaman kısa kısa notlar almıştım. Onları paylaşacağım sizinle. Daldan dala atlayan dağınık bir yazı olacak ama kitapla ilgili bütün düşüncelerimi öğrenmiş olacaksınız. Kitapta 12 Eylül darbesi, sağ-sol çatışması, şizofreni, akıl sağlığı, aşk, felsefe ne ararsan vardı. Keşke yazarın odak noktası bu kadar dağılmasaymış. Konulardan bazılarını atsaymış daha derli toplu bir kitap olurmuş. Kitaptan bu kadar alıntı yapacağımı tahmin etmemiştim. Yazar kendisi de kitabında ünlü isimlerin cümlelerinden alıntı yapmış. Onlardan hoşuma gidenleri yazdım ama yazarın da beğendiğim çok cümlesi oldu. Kitaptaki Nietzsche karakteri çok iyiydi. Kendini Niçe sanıyordu ve sadece onun cümleleriyle konuşuyordu. Bu karakteri kitapta daha çok okumak isterdim. Kimsesiz, yetimhanede büyüyen kıza “Yazık” isminin verilmesine güldüm. Eski Türk filmlerinde kimsesiz kızlara “Çilem, Kader” gibi isimler verilirdi ya. Onlar geldi aklıma. Keşke bu klişeye girmeseymiş yazar. Kitapta gerçekçi gelmeyen, kafanıza yatmayan çok yer var ama sonu tamamen ütopik olmuş. Masal gibi mutlu son yazmak için yazar çok zorlamış. Hiç inandırıcı değildi, gerçek dünyayla uyuşmuyordu. Kitap aynı çizgide ilerlemiyor. Bazen okurken çok keyif aldım, bazen sıkıldım. Bazen kitabı sevdiğimi düşündüm, bazen beğenmediğimi. İnişli çıkışlı bir okuma oldu. Kitabın baskı kalitesi iyiydi. Yazım yanlışı yok denecek kadar azdı. Büyük yayınevlerinin bazılarında bu kadar kaliteli ve temiz basılmış kitapları görmüyoruz bazen. Bu nedenle Az Yayınları’nı tebrik ediyorum. Sonuç olarak Şizofren benim için ortalamanın biraz üstünde bir kitaptı. Yazar bana umut verdi. İlerleyen zamanlarda çok daha iyisini yazabileceğini düşünüyorum. Potansiyeli var, sadece ustalaşması lazım. suleuzundere.blogspot.com/2021/02/emre-ti...

ŞizofrenEmre Timur · Az Kitap · 2018420 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şule Uzundere