Seni incelemek ne haddimize Oğuz Atay.. diyorum ve kendi çapımda kelimelerimin, hislerimin el verdiği kadarıyla bir kaç kelam etmek istiyorum.. 1 yıl önce alıp, her defasında başlayıp yarım bıraktığım kitaptır tutunamayanlar. -Veya ilk başlarda bende tutunamadım kitaba- Nihayet okuyup -tutunup-bitirenler gibi bir cesaretle tekrardan başladım Selim Işık'a. Biraz sıkıldım (başlarda ) çokça heyecanladım ve çoğu zaman da sayfaların içinde kayboldum. Selim Işık'ı anladıkça daha doğrusu anlamaya çalıştıkça iştahım daha fazla arttı. Bolca hüzün barındırıyor kitap. Her şeyi herkesi sorgularken - daha doğrusu Selim gibi düşünürken - buluyordum kendimi. Günseli'nin noktalama işareti olmadan yazmış olduğu uzunca mektubunu okurken zamanın nasıl akıp gittiğini anlayamadım. Derinlemesine içine çekiyordu. Oğuz Atay gerek kalemiyle gerek anlatımıyla herkesin içinde ki tutunamayanı gün yüzüne çıkarıyor. Kitap bittikten sonra etkisinden çıkmak zaman alıyor doğrusu. :) Evet canım Oğuz Atay; Olur ya, belki bir gün tam senin gibi hissederim, senin heyecanların benim heyecanlarım olur: o zaman seni bütünüyle yaşarım, kim bilir?

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,5bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.