Nasıl başlasam bilemiyorum. Çoğu günüm Barış Manço'nun ''Günaydın'' şarkısıyla başlayıp diğer şarkılarıyla bitiyor. Onunla aynı zaman diliminde yaşayamamış olmak büyük bir kayıp. Herkes isterdi bence bir konserine gitmek. Bir insan nasıl olur da 7'den 77'ye hitap edebilir kavrayamıyorum. Çok büyük bir yetenekmiş. Ne gözlerimden yaş ne de kalbimden sızısı eksik kalıyor. Barış Abi'nin dediği gibi yıllarda bizden çok şeyler götürür mü? Çok şeyler götürmeden kavuşur muyuz? Ne dersin bir gün beraber Barış Manço Müze Evi'ne gider miyiz? Ya da ömrümün sonbaharında saçlarıma aklar düşünce mi kavuşuruz?
