KIRDA KARANLIK
Kırda metalsi bir uçurum kalınlığında
hiçkimselerin geçmediği sesi
orda burda yaşlı ışınlar. ötede az
bir korkuluk; ölümün kırçıl çiçeği
saklı bir seyircini resim kalışındaki leke
her evin bahçesinde bir lamba yanıyor sanki.
gündüzler kimi yerde gecedir artık
bakışım kumdan şimdi
önce yaşlı ışınlar, sonra sonra karanlık
avuçlarımı yüzüme kapatıyorum
ben kapatır kapatmaz
evet, biliyorum, iki kere karanlık.
Edip Cansever