Yazarın okuduğum ikinci kitabı ve beni yine hayal kırıklığına uğratmadı.. Cengiz Aytmatov'un ustalığı ve dehası tartışılmaz, bunu bir kere daha gördüm..
İki masalı vardı çocuğun, biri kendinin diğeri dedesinin olan. Kendininkini kimse bilmezdi, diğerini ise dedesi anlatmıştı. ikisi de yok olup gitti, sözleriyle başlıyor kitap..
Çocuk dedesinin masalındaki Geyik Anayı da görüyor, Isık-Göl'de gördüğü beyaz gemide babasının olduğunu hayal ederek bir balık çocuk olup ona gittiğini de.. İkisi de hüsranla sonuçlanıyor..
Kendi masalına ihanet eden dede ve kötü kalpli damat çocuğun o küçücük hayal dünyasını alt üst ederken, herşeye rağmen çocuk kalbiyle ettiği dualarla ne denli masum olduğunu tüm kalbinizle hissediyorsunuz..
Aslında hikayenin yanı sıra çok fazla derinlik ve mesaj var kitapta.. Ama öyle bir kitap ki, herkesin hissettiği kendine kalsın demek geçiyor içimden..
Son söz olarak, ah be çocuk diyorum, bazı ülkelerde kadının adı yoktur, senin de bu destansı öyküde adın yoktu..
Mutlaka okuyun tavsiyemdir..✔