Her sabaha 'yaşamın son günüymüş gibi' uyanmalı fakat ya hırs ya da yaşamın değerini fark edememek bu bilincin körelmesine sebep oluyor ve yapılması gereken birçok şey insanın içinde ukte kalarak yolculuğunu tamamlamış oluyor.
Bana da bizi hatırlattı, insanların çoğunu. Ailemizi, arkadaşlarımızı vs. seviyoruz fakat söylemek zor geliyor. Bunu söylemek için kötü bir şeylerin olmasını bekliyoruz. Sonra pişmanlıklara bir tane daha ekleniyor.. :)