"Canfeda"nın ilk basımının tarihi 1986. Toplam 78 şiir. "Susss-ma!” dışındakiler "Düşün" dergisinde yayımlan- mış. "Canfeda" Can Yücel'in adıyla "müsemma" bir şiyir ki- tabı. Birincisi, kitabın adıyla şairin adının aynı kaynaktan, "can"dan çıkışı. İkincisi, Can Yücel'in şiirinin gölgesini güncel olayların üzerine düşürmesi. "Canfeda"yı şöyle bir karıştırırken ya- kın bir tarihte yaşadığımız kimi olayların izdüşümlerini gö- rebiliyoruz. Bu anlamda bir "şiir vakanüvisi" bu kitabıyla Can Yü- cel. Tekel işçileri mi direnişte? Can Yücel şiiriyle onların yanında: "Ne kadar çok elimiz varmış meğer! ilkin, senin elinle tutuşan benimki Sonra çocuklarınki Gençlerinki Tekel Işçilerinlnkl Sonra, ellerin elleri... Ne kadar çok eliniz oldu, baksana, Tutuşa tutuşa Bir orman yangını gibi!" Bu, güncelden, hatta günlük olandan yola çıkış kimi şiirlerde söylenceden o gün yaşanmış bir olaya dönüşü- yor: "Rabia Hatun'un Uçan Halısfnda olduğu gibi... Kimi şiirlerde bir şairden bir şiire: "Mevlânadan Zıvan- saya” Kimi şiirlerde bir şiirden bir şiire: Shakespeare Üzre." Olaylar kadar kişiler de Can Yücel'in şiirinin konusu. İlk okuyuşumda edebiyatımızın yakından tanığı şu ki- şilerin adının altını çizmişim: Haşan Ali, Rıfat İlgaz, Aziz Nesin, Salih Tozan, Halikarnas Balıkçısı, Oktay Arayıcı, Turgut Uyar, Metin Eloğlu, Tezer Özlü, Haldun Taner, Cemal Süreya, Cahit Külebi. Kimini uzun yıllar sonra kavuşmanın heyecanıyla ku- caklamış: Tezer Özlü gibi; Kimini ölümüyle bir daha ayrılmamak üzre aramıza al- mış: Oktay Arayıcı gibi... Kimini "Tek imzayla değil ki, / Aziz mührüyle aydın." diyerek yergisinin oklarıyla kuşatmış: "Saint Aziz'e" gibi... (Aziz Nesin o sıralar bir felç geçirmişti, sağ eli tutmadığı için kitaplarını imzalamak yerine 'mühür* kullanıyordu.) "Özdağlar" olayı çoğu kişinin belleğinden silinmiştir ama, Can Yücel'in şiirinde hâlâ yaşıyor. Bugün hâlâ tartışması süren Gökova santralı olayı da... Hem de "Zazatelere zakarak..." Bütün bunları okuyunca "Can Yücel yine dalgasını geçmiş" deyip gülümsüyorsunuz. Bu, Can Yücel'in olayla- rı, kişileri ti'ye almasından kaynaklanıyor. Ama hangi mıs- ranın altını kazısanız O'nun o müthiş öfkesiyle de karşıla- şıyorsunuz. Bir karşı koyuşun, susmayışın, sarsmanın ve saldır- manın şiiri. Onun "estetikası" mı? Yine kendi şiirinde: "Ya, pekiy, şu Çiçeği burnunda Şu bahara durmuş atkestanesi?... Veepiy gecikmiş olsak da Hem övülmek, hem sövülmek için Ne güne duruyor, anlamadım hiç Bu dinine yandığımın millet?..." O, "anlamadım hiç" dese de şiiri anlaşılıyor...

CanfedaCan Yücel · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20101,148 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.