“Hiçbir şeyden mutlu olmayan açgözlü insan, kendisine zarar veren bir haindir.” Merhaba, ben geldim. Bu sefer bir Hint klasiği olan Hitopadeşa ile. Daha önce defalarca bahsettiğim gibi #doğuyukeşfet maratonu şubat ayı doğu klasiğimizdi. İlk kez Hint edebiyatından bir kitap okudum ve çok da beğendim. Hitopateşa geleceğin yöneticileri için yazılmış, siyaset, eğitim ve hayat adına öğüt veren masallardan oluşuyor. Bu masallarda kahramanlar hayvanlar ve hayvanlar arasında yaşanan masalları yine hayvanların dilinden anlatıyor. Masal içinde masal olarak yazılmış dört başlıkta yazılmış metnin açıkçası takibi zor ama ben bu tarafını ayrıca sevdim. Bana birazda tümevarım tarzını hatırlattı ve orijinalliği ayrıca hoşuma gitti. Konu ve anlatılanlar genel olarak anlaşılır da olsa isimleri akılda tutmak, Hindistan’a özgü inanışların ne anlama geldiğini öğrenmek biraz okuma süremi yavaşlattı ancak genel itibariyle akıcı ve bol aforizmalarla donatılmış bir eser. Aforizma yazarak küçümsediğim sanılmasın, aksine yazılan bu öğütler o kadar başarılı ki neredeyse metnin tamamında tüm satırların altını çizecektim. Tek bir konu hariç ve değinmeden edemeyeceğim: Kadınlar. Ey Hintli kardeşlerim bu kadınlar size ne yaptı? Bu kadar küçük, hakir ve kötü görecek ne var? Hadi yazıldığı zamanda değerlendirelim deyip bu konuyu kapatmak istiyorum. Bir kılavuz olduğu ve baş ucu kitabı olarak görebileceğim derinlikte bir eser aslında Hitopadeşa. (Kadınlar konusu hariç) Bir zamanlar çocukların da okuması istenmiş ancak ben çocuklara uygun olduğunu düşünmedim. Verilen mesajları anlamak adına bence bir yetişkinin okuyabileceği nitelikte. Ama çocuklarınızı ihmal etmeyin tabi, siz okuyun ve onların da okuması için örnek olun. Sevgiler,

HitopadeşaNarayana · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2017435 okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Huri Demirci