Hamidullah Hocanın İslamın Doğuşu isimli eserini okudum birkaç hafta önce. Otuz yaş baremini aşan kişiler için hikaye artık önemini bir nebze yitiriyor. Peygamberin ayak izlerini ciddi bir bakışla okumak istiyor insan. Akademik tabiri çok hoşuma gitmese de Hamidullah Hoca için kullanmak zaruri gibi duruyor. Özellikle örneklendirmeleri çok doyurucu geldi bana. Akademi rüzgarı okumayı yavaşlatsa da, bu farklı perspektif insanı düşünmeye zorluyor. Okumaktan zevk almayı bir kenara bırakıp, düşünmenin zorluğunu göğüslemek isteyenler için güzel bir kaynak. 👏👏