Ahmet ağabeyin okuduğum ikinci deneme kitabı oldu. Seslenişler, hatıralar, eleştiriler, tefekkürler ile dolu bir eserdi. Sanki karşımda yazar ile konuşur, kendi hayatımdan onun hayatına, onun zihin dünyasına akar gibi hissettim. Özellikle çocukluk arkadaşları ile ilgili anıları öyle canlıydı ki.. Okurken dinlendim ve başından ayrılamadım. Eseri okurları ile buluşturduğu için yazara ve emeği geçenlere Allahtan kuvvet diliyorum.
