O kadar yorgunum ki. Turgut ile Ankara'yı,İstanbul'u, N.kasabasını ve dünyanin birkac bucağını koşarak geçmiş gibiyim. Bir planım yok ama koşturuyorum durmadan. Ne olduğunu anlayamadan başka mevzularda buluveriyorum kendimi. Zaten kafam karışık, zaten kafam 1942 Polonyası. Yıkılmadık bina,katledilmedik duygu kalmamış. Bir de Selim 'e üzülüyorum. Turgut'a. Buna rağmen Selim için nasıl İncil sayılan kitaplar varsa tutunamayanlar kitabı benim için o olacak. Koşturmaya devam edeceğiz hep. Ama Hitlerle de dövüşmekten vazgecmeden. Kafam biraz rahatlarsa bir inceleme yazarım. -Ne haddine Yasemin!- Inceleme demeyelim de birkaç duygu paylasimi diyelim. -E bu daha kabul edilebilir yasemin- Biraz uyuyalım madem. -Biraz uyumak Yaseminlerin de hakkı. -
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.