Kitap 2 hikayeden oluşuyor. İlk hikaye Rahel Tanrıyla Hesaplaşıyor ikincisi de Virata ya da ölümsüz bir kardeşin gözleri. Ben Rahel'in hikayesini merak ederek almıştım kitabı. Hafiften bir Tanrıya isyan sezdim çünkü kendi seçimleri doğrultusunda şekillenmiş hayatını kader olgusuna bağlayarak Tanrıdan hesap soruyor baş karakter. Kader olgusunu da alın yazısı olara lanse ediyor ki bu bence yanlış. Öte yandan Stefan Zweig tadını kitapta çokça hissediyorsunuz. Tek oturuşta okunabilecek bir kitap çünkü. Merak edenler okusun tabi ama Satranç eseri kadar iyi bulmadım ben.
