İmparator IV. Romanus Diogenes meseleyi halletmek üzere 1071 yılının Mart ayında ordunun başına bizzat geçerek doğuya hareket etti. Ağustos'ta Türkmenler ile değil, parlak kumandanı Alparslan'ın yönetimi altındaki bir Selçuk ordusuyla Malazgirt'te karşı karşıya geldi. Tuhaf bir olaydı. Sultan savaşmaya istek duymuyordu. Onun ana amacı Hıristiyanlarla savaşmak değil, Mısır’daki nefret duyulan Şii rejimini ortadan kaldırmaktı. Romanus tarafından reddedilen bir barış önerisinde bulundu. Bunu izleyen, sonucunu klasik akıncı pusularının ve Bizans paralı askerlerinin taraf değiştirmesinin belirlediği savaş yok edici bir Müslüman zaferi oldu. Romanus ayağını zaferin ve boyun eğdirmenin simgesi olarak ensesine koyacak olan muzaffer sultanın önünde toprağı öpmek üzere sağ bırakıldı. Bunun dünya tarihinin değişimine -ve Konstantinopolis'in mahvina- yönelik bir belirti olduğu sonradan anlaşılacaktı.
Sayfa 58 - AprilKitabı okudu
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.