histerik bir dürüstlük budalasının hikâyesi: Açlık
Aç gözlerdeki parlaklığı kelimelerin arasından görebildiğim çok gerçek bir kitaptı. Pek araştırma yapmadım kitap üzerine: Düşündüklerimi katkısız yazmak istedim nedense.
Öncelikle bu kitapla bu kadar geç tanıştığım için kendime öfkeliyim biraz! Gerçekten beğendiğim bir kitap oldu. Knut Hamsun daha çok okurum sanırım.
Kitaptaki karakter günlerce aç kalıyor, beş parasız, hiç de dilenmiyor (Sözgelimi o kadar düşmemiş, ne sanıyoruz biz insanlar onu? Dilenci mi, yok artık!), veresiye ekmek almıyor da mum alıyor mesela. Bu benim çok ilgimi çekmişti, bir ekmek için yanıp tutuşuyor, ancak o ekmeği kazanabilmek için tüm gece yazması gereken makale için bir mum alıyor veresiye! Ve ödemediği mumun parasının üstünü veriyor kalfa, dalgınlıkla. Bu parayı günlerce kafasına takıyor karakter, sonra ihtiyaç sahibi birine veriyor çünkü kendi dürüstlüğüne yediremiyor, kendi ihtiyacı yokmuş gibi! Dürüstlük, kahrolası dürüstlük! Bütün bu başına gelenlerin -okumuş, çalışmış onca yıl, oysa şimdi açlıktan yüzü bir deri bir kemik, gözlüğünü bile rehin veremiyor!- tesellisini hâlâ dürüstlüğünü koruyabilmiş olmasında buluyor. Okurken sık sık düşündüm, kendine karşı dürüst olmayı önemseyen kaldı mı ki şimdilerde? Gösteriş budalası biz modern insanlar için kimse görmediği sürece hiçbir şeyin değeri kalmamış ne yazık ki. O yüzden belki böyle bir karakteri bütün çıplaklığıyla görmek beni bu kadar etkiledi, bilemiyorum.
Günlerce yürüyor, aşık oluyor, eh saçmalıyor da hâliyle (hangi aşık saçmalamaz?). Hayaller kuruyor, o sefilliğin dipsizliğinden kurtuluyor hayalleriyle.
Abartılı hayalleri ve sonrasında gelen içindeki nefretiydi en gerçeği. Bir yalan söylüyordu, öylesine birine, söylediği yalana öyle çok inanıyordu ki karşısındakinin bu yalan hakkında edindiği fikirler mahvediyordu onu. Kendi kendine uydurduğu, abarttığı kuruntuları onu bitiriyordu, hiç var olmayan şeyler üzerinden tüketiyordu benliğini. Hiç de gereği yokken.
Kitap üzerine daha çok şeyler söylenebilir ama anlatabilmişimdir umarım, çok beğendim özet olarak. Herkese iyi okumalar!
