“İnşa edilen bir kütüphane, yaratılan bir hayat demektir; yığılmış kitaplar toplamı değildir asla.” Kitap okumak, kitapları sevmek, onlardan bir dünya kurmak kuralları beraberinde mi getirmeliydi? Çoğumuz kitapları özgürleşmek için okuyoruz. Yeni şeyler öğrenmek, yeni kapılar aralamak, farklı dünyaların içine dalmak için. Peki bu kuralcılık, bu takıntı neden Carlos? Bu kitap, sayfa sayısı az olsa da bana sanki yüzlerce sayfa okumuşum gibi hissettirdi. Aşk, tutku, takıntılar ve arzular… kitapları çok sevsem de, aşırı derecede saygı duysam da, okuduğum her kitapla güzel bağlar kurup onları saklasam da Carlos’u anlamama yetmedi. Evi olmayınca nereye gider ki insan? @jaguarkitap ‘ı ilk defa okudum. Kitabın oldukça akıcı anlatımı var. Bir çırpıda okuyorsunuz, tabi konusu zaten biz kitap severleri takıyor peşine. @jaguarkitap ‘la yollarımız yeni kesişti, diğer kitaplarına da baktım daha çok keşfedeceğim ve eminim beni etkisi altına alacak çok kitap var. “Çoğunlukla bir kitaptan kurtulmak ona sahip olmaktan daha zordur. Kitaplar, sanki asla geri dönemeyeceğimiz bir anın tanıkları gibi, bir ihtiyaç ve unutkanlık anlaşmasıyla tutunurlar insana.” Bir de kitabı okurken aklımdan çıkaramadığım bir soru oldu kendi kendime sorduğum: Ben gerçek bir okuyucu muyum, yoksa koleksiyoner miyim?

Kâğıt EvCarlos María Domínguez · Jaguar Kitap · 202012,2bin okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sena Öz