Önemli Bir Yaşam Öğüdü
Herkes nasıl, yaşamasının bir yerinde, olup bitmiş mutlak bir mutluluk umuyor ve ulaşamadan ölüyorsa, ben de öyle ümitler besliyordum. Şu kadar yıl ıstırap, şu kadar yıl zahmet çekeceğim; sonra mesut olacağım. Artık hep mesut. Devamlı ve sürekli olarak. Kesintisiz. Bu yanlış tutum, insanı çürütüyor. Dayanıksızlığın nedeni bu. Istırap uzuyor, genişliyor, yayılıyor; zahmetler oraya buraya yapışıyor. Saadet bir türlü gelmiyor. Kurulmuyor. Kurulamıyor. Halbuki insan hayal imkanlarını, direnme gücü ve yaşama sevinciyle orantılı olarak ayarlamalı. Yaşamasını bir mücadele dengesi haline getirmeli. O zaman yenilmek yok. Hiç olmazsa yenilginin bir bozguna, kan kusturucu bir paniğe dönmesi yok.
Sayfa 403 - iş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.