"Sapiens" ve "Tüfek, Mikrop ve Çelik" kitaplarından hemen sonra okudum. Henüz o kitapların etkisi altındayken, Dünya tarihini hap şeklinde özet olarak okumak bazı algılarımı açtı. Medeniyetleri yaratıp teknolojiyi ne kadar geliştirsek de halen ilkel güdülerimize farklı şekillerde yeniliyoruz. Henüz medeniyetler oluşturmamışken; avcı/toplayıcı ve göçebe yaşam tarzında farklı kabilelerle karşılaşmak aç kalmak tehdidi olarak algılanmış, rakiplere karşı mücadele verilmiş. Tarım toplumuna geçiş döneminde de avcı/toplayıcı toplumlarla birlikte var olmanın sonucu olarak toprak koruma politikası, savunma kavramı, gelişmiş. Bir yandan bu tarıma geçiş, toplumların bitki/hayvan evcilleştirmelerine ön ayak olmuş ve böylelikle kurulan medeniyetler günümüzün teknolojisini üretene kadar kümülatif ilerlemiş. Ancak bu kümülatif ilerleme ne yazık ki göçebe yaşam tarzımızdan kalan bazı ilkel iç güdümüzü törpüleyememiş görünüyor. 10.000 yıl önce; beslenme, hayatta kalma iç güdüsü farklı kabilelerin/toplumların birbirini yok etmesine sebep olmuş. Ve bu küçük çaplı mücadelelerin şiddetini artırarak ansiklopedinin "günümüz dünyası"na kadar her sayfasında bulunması, bana insanlığın halen çok ilkel olduğunu düşündürttü. Kilise, şeriat, diktatörlük, soykırım, savaş, demokrasi, krallık, cumhuriyet... Bunlar son 100 yılın anahtar kelimeleri ve coğrafya bağımsız her yerde. Ancak, bu defa taraflar uzaya çıkabilen araçlar tasarlıyor, robotlar üretiyor, yapay iklim oluşturuyor ve çoğu temel yaşam ihtiyacından fazlasına sahip. Öyleyse, eskiden hayatta kalma içgüdüsüyle yapılan mücadele, bugün bu ihtiyaç fazlalıklarına rağmen "ilkel/bencil içgüdü"den başka ne için olabilir? İnsan 21.YY'de halen farklılıkları(ırk, din, mezhep, politik görüş vb.) tehdit olarak algılıyor. Ve bu taraf oluşturan kutsalları/görüşleri de kendisi yarattı.

Dünya TarihiKolektif · NTV Yayınları · 2009117 okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Faruk ÜNAL