Kuzeydeki Peçenekler kadar Türkî bir halk olan Selçukluların şahsında,1050 ve 1060’larda yeni ve daha da tehlikeli bir düşman peyda oldu;(Bizanslılarla Ouzi diye adlandırılan)Oğuz Türklerinin bir kolu olan Selçuklular zaten kendilerini halifeliğin efendileri olarak kanıtlamışlardı,şimdi de enerjilerini kuzeye,Irak’tan Kafkasya ve Doğu Anadolu’ya yöneltiyorlardı.İmparator IV.Romanos Diogenis(1068-71) akın ve baskın dalgasını durdurmak için bir girişimde bulundu ama birtakım ilk başarılardan sonra ihanet ve taktik gafların bir birleşimi,1071’de Doğu Anadolu’daki Manzikert (Malazgirt)Muharebesinde yenilmesiyle sonuçlandı.Muharebeyi izleyen kayıplar kendi başlarına o denli büyük değildi ve bulgular,stratejik durumun kurtarılabileceğini akla getiriyor.Ama Romanos bizzat tutsak alınmıştı ve kısa bir dönem Sultan Alparslan’ın misafiri olarak kaldıktan sonra fidyeyle serbest bırakıldığı halde,tahttan indirilmiş olduğunu öğrendi.