İmkansızlık Şiiri
Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini..
Bilirde..
Ya gözlerim?..
En yaralı yerim benim..
Gözlerim gözlerinsiz kalınca ben sabahı nasıl ederim..
Kararmazmı bütün dünya bi ömür..
Ya nasıl öğretiyim sendeki imkansızlığımı ellerime?
Bi an bile kavuşamayan ellerimiz nasılda yıkmakta bunca şeyi ne tuhaf!
Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı..
Başım ki tam omzuna yatmalıktı!
Ben artık bu yetim başla hiç bir hayale ağlayamam..
Sonra boynum.. ki dalından düşen bi yaprak..
Mevsimsiz sürgün yedim
Senden ayrı bi ömre doğmak
İnsan yalnız kalbiyle sevmezki unutmaya ilk ordan başlasın..
Unutmak kör kuyu…Dipsiz karanlık..
Nerden başlamalı unutmaya seni bilmem ki!
Senden başladım unutmaya kendimi..
#nergisergül
··
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.