Yarım kaldım
Hayat beni almadan gitti
Değişti yüzümdeki her şey
Bakışlarım değişti
Anlama dayandım
Beden ruhun kabriymiş
Denizin kustuğu bir hayal gibiyim
Malulen şair
Ne zaman diner ruhumdaki sağanak
Ki ölümüme yetişebileyim
Gölgem aslımdır
Öğrendim
Ey kalbimin sırdaşı aklım
Sakla anın fısıldadığını
Kana alerjisi olan bir vampir gibi
Yalnızlık açlıktır
Öğretildim
Aynanın bağırdığı bu ben miyim
Ben miyim geceleri bir telaşa sarılan
Sabahı yatsı bildim hayat ne uzun
Ne uzun senden artakalan
Birkaç fotoğraf birkaç yalan
Kırılan bir dizeyi onarmak işim değil
Öldürmek acısına son vermek için
Soruyorum şimdi şiir bitmeden
Neden? Niçin?
Orhan Göksel