Eski medeniyetimizin çok zarif bir yanı da hakkı ve hakikati insanları kırmaksızın ifade edebilmesiydi. Bu bir üslup meselesidir. O ortamda doğru-yanlış akl-ı selim ile, güzel-çirkin zevk-i selim ile ve en mühim mi iyi-kötü de kalb-i selim ile birbirinden tefrik ediliyordu.