Güzel bir tespit, o kadar derinden hissettim ki bunu... Uzun yıllar metropolde yaşamış ve bir sahil kasabasına taşınmış biri olarak, hak vermemek mümkün değil. Burada mesela, yaz sezonu değilse, sokaktan geçen herkesle hiç değilse bir aşinalığınız vardır, esnafı tanırsınız, onlar da sizi bilir, tanır..Kocaman bir aile gibisinizdir. Böyle ortamların hep kitaplarda, romanlarda vs. olduğunu düşünenlerden biriydim... Yanılmışım, bu insana çok özel bir bağlılık hissi veriyor.
Kesinlikle hocam. Biz de yakın zamanda İstanbul'dan İzmit'e taşındık. Yaşadığımız mahalle çok sakin apartmanlar en fazla 4 katlı, gökyüzünü görebiliyorum ya en çok buna seviniyorum. Kuşların cıvıltısını, çocukların sesini bastıran işyeri sesleri de yok. Sokağa çıktığınızda rahatça yürüyebiliyorsunuz, insanlar da size güven veriyor. Mutluyum ancak İstanbuluma çok üzülüyorum, hem de çok...