youtu.be/1wp-b3iyHcg
İzleyin lütfen, bunu yapan pislik yakınlarda dışarı cıkıcak..
Ben o küçük kız için bir hikaye yazmak istedim belki şu an büyüdü ama hala içindeki çocuğu saklıyor biliyorum...😔🌹
Yüzüne çarpan güneş ışığı, kulağına çalınan kuş sesleriyle yeni umutlara, yeni umutlara, yeni güne gözlerini açtı. Yatağından kalkıp her gün yaptığı rutin şeyleri yaptı. Formasını giydi ve kahvaltı için mutfağa girdi. Gülümseyerek bakan annesine yaklaştı ve önce annesine sonra karnındaki mucizeye selam verdi. Kahvaltı sofrasına oturdu ve babasını bekledi. Uykulu gözleri krepini yapan annesine takıldı. O gülümseyerek izlerken annesi arkasını döndü. Gülümsedi ve kızının yanına gitti.
“Neyi izliyorsun bakalım küçük cadı?” eksik dişleriyle kocaman gülümsedi.
“Seniii...” diye şımarık bir şekilde konuştu... Annesi de güldü ve saçlarını karıştırdı. İkisi gülüşürken içeriye dev gölgeli, çınar diye nitelediği babası girdi.
“Bensiz ne yapıyorsunuz bakalım 3 güzel kız.” Kız yanaklarını şişirdi ve annesinin karnına baktı.
“3 kız mı? O da mı kız yaniii...” babası güldü ve onu yanağına öpücük bıraktı. Hep birlikte kahvaltı yaptılar, güldüler, eğlendiler... Okula gitme zamanı gelmişti. Babası anneye baktı. Bugün doktora gitmesi gerekiyordu, küçük mucizenin cinsiyetini öğrenilecekti...Kız çantasını kaptı ve heyecanla gülümsedi.
“Okuldan geldiğimde onun ne olduğunu öğrenmek istiyorum.” Babası ve annesi gergince gülümsedi. Kız ikisine de öpücük attığında içlerindeki korkuya rağmen güldüler. “ Çok bilmiş seni, dikkat et, derslerini dinle...” kız dil çıkardı ve evden çıktı. Heyecanla ayakkabılarını giydi ve yavaş yavaş yürümeye başladı. Birkaç adım atmıştı ki,” Kızım, şemsiyeni almayı unuttun!” kız koşturarak kapıya gitti ve kırmızı şemsiyesini kapıp yoluna devam etti. Annesinin ona bakarak umut ettiği tek şey iyi olmasıydı. Kız yavaş yavaş yürümeye başladı ve gökyüzüne baktı, ”Gökyüzü karayken onu sevmiyorum, melekler damlaları taşısın...” kız neşeyle yürürken yağmur damlaları yüzüne çarptı.” Hoş geldiniz melekler...” mutlulukla zıpladı. Yüzüne çarpan damlaları veya üstüne sıçrayan çamuru önemsemedi... Yolda, sokakta, dükkanda hiç kimse kalmamıştı, hava soğumuş, yağan yağmurun ardından şiddetli kar yağışı başlamıştı. Açtığı şemsiye şiddetli rüzgarın ve küçük ellerinin arasında durmasından dolayı elinden uçtu. Bu onun için fırtına olmasa bir sorun değildi. Durum iyice kötüleşirken karşısına bir adam çıktı yaşlı görüntüsü dışında biraz korkunçtu. Nayoniye yavaş yavaş yanaştı. “ kızım bu fırtınada işin ne hava çok soğuk, fırtına biraz dinsin öyle yoluna devam et.” Nayoni başını yavaşça iki yana salladı. Adamın bakışları değişsede bunu küçük kıza belli etmedi. “pekala ama ısınmak istersen tanrının evine gelip ona sığınabilirsin...” yaşlı Cho doo soon sinsice kiliseye girdi. Küçük kız üşümüştü, yolu görmüyordu. Kileseye doğru yavaşça yol aldı ve girdi. Kiliseye girdiğinde kolunda sert bir baskı hissetti. Kafasını kaldırdı ve anlamlandıramadığı bakışlarla karşılaştı. Cho doo soon onu yakaladı ve sürüklemeye başladı. Alt kattaki ısıtıcısı bile olmayan tuvalete götürdü. Nayoni bağırdı çığlık attı yalvardı ama çıkan ses sadece onun sesiydi. Bir süre sonra sesi çıkamaz oldu. Cho doon yaklaştı yaklaştı küçük kıza pis elleriyle dokunmaya başladı. Nayoni güçlüydü reddetti, saldırdı ama karşısındaki 57 yaşında güçlü bir adamdı. Cho doon reddedilince küçük kızın daha babasının sabah kıyamayarak öptüğü yanağını kopartacak kadar ısırdı. Küçük kızın gücü kalmamıştı vücuduna değen pis vücut, pis ellere karşı koyamadı. Cho doon çıkan kanı temizlemek için soğuk, tazikli suyu açtı ve küçük kızın üstüne tuttu. Vücudu acıyla, morluklarla dolan kız sabahı düşündü, yıkılan umutlar, son sevdiği, son seveceği yağmur damlalarını, son Aralık ayını düşündü...
Bu gerçek bir hayat hikayesi...
8 yaşında bir kız çocuğu
57 yaşında bir pislik
Yıkılan umutlar...
Şu an Cho doon soon hapiste ama 2020 Aralık ayında hapisten çıkıyor. Çünkü Kore’de ki saçma sapan bir kanun yüzünden, eğer sarhoşsanız yaptığınız suçlar karşısında cezanız hafifliyor. Küçük bir kızın hayallerini çalan, onları yok eden pislik hak ettiğini bulmuyor. Bu da bizim vicdanımız sorgulatıyor. Biz gerçekten bu mu olmalıyız ...
··
22 görüntüleme
Okuyun lütfen okumadan beğenmeyin videou da izleyin
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.