KanayanGidecekti, artık durduramazdık onu. Oğlumu bilirim, aklına koydu mu yapar. Uykularım iyiden iyiye kaçmıştı. Evde olmadığı zamanları kollayıp odasına giriyordum, masanın gözlerini karıştırıyor, defterlerinin, kitaplarının arasına bir bir bakıyordum; hiçbir ipucu yoktu. Hiçbir şey sormamı istememişti, hiçbir şey soramamıştım, soramayacaktım.
