Bitti... Benim çocukluğumda sokaktan eve ancak terlikle, bağırışlarla girerdik. Terlik yemedim desem yalan olur, çok yedim. Akşamlara kadar oynardık. Piknik, ip atlama, dokuz taş, saklambaç, çamur oynama gibi çok çeşitli oyunlarımız vardı. Her bir nesne oyuncak sayılırdı bizim için. Barbie bebeğin varsa of ne havan olurdu. Kolay değildi bazı oyuncakları bulmak ve almak. Evet bizim zamanımızda böyleydi, devir değişti. Yeni nesilden bunları beklemek zor ve uygun olmaz. Onlar teknolojinin içine doğan "dijital yerliler". Bizim gibi sonradan öğrenmediler, direk bu ortamda doğup, büyüdüler. Şimdi nasıl uzak tutacaksın. Uzak tutmaya çalışmak mantıksız olur. O nedenle çocuklarımızı kendi çağımıza göre değil, onların çağına göre yetiştirmeyi öğrenmemiz gerekiyor. Onları teknolojinin içinde aktif olarak yer almalarını sağlamanın yanında teknolojinin olumsuz durumlarından da haberdar etmemiz gerekiyor

Dijital ÇocukKemal Sayar · Kapı Yayınları · 2020439 okunma

·

165 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyzan Arzu