Gönderi

İnsanoğlu ne garip boyle Sevgili Güneş! Kendi bir kere doğar her yıl kutlar doğuşunu... Sen her gün doğarsın, bırak kutlamayı ne kadar muazzam bir düzene imtisal ederek doğduğunu fark etmez bile. Hatta çoğu zaman kızar, öfkelenir sana. -Terlettin iyice bizi! -Gözümüzü alıyorsun çok parladın. -Kış vakti güneş mi olurmuş? Der de der... Sense aldırmadan doğmaya devam edersin, Doğmaya ve yeniden doğuşların var olduğunu bize hatırlatmaya. Oysa üzerine yemin edilmiştir: "Güneşe ve onun aydınlığına and olsun." Bize verdiğin o kadar çok nasihat var ki! Her ne olursa olsun "gün doğdu mu her gün ilk gündür"... Her sabah aslında bize tertemizce verilen bir sabahtır. Onu istediğimiz şekle sokmak, istediğimiz gibi karalamak, yahut onu allayıp pullamak, geri dönüp bakıverdiğimizde pişman olmayacağımız dolu dolu bir gün geçirmek de elbet bizim elimizdedir... Fark ettiniz mi; geçmişe bakmaktan, gelecek kaygısı yaşamaktan bugünümüzü telef etmekteyiz... Yaşamak için yalnızca bir günümüz var ve o günümüzden de oluyoruz... Her ne olursun arkamı dönüp baktığımda yaşamam gereken bir hayat olduğunu biliyorum... Madem bana ezelden biçilen kaftan bu, neden bu hayat sınavından alnımın akıyla çıkmış olmayayım?
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.