Bir şeye körü körüne sahip olma arzusu insana acı çektirir.Sahip olduğun zaman kaybetme arzusu acı verir. Kaybettiğinde ise kaybı acı verir yani insan fani olana bağlı olduğu müddetçe eline geçen yalnızca elem acı ve ıztıraptır. İnsanın arzuları sınırsızdır lakin bunlara ulaşmak kudreti sınırlıdır. Sınırsız arzuları ancak ebedi olana bağlı olmakla tatmin olur ve mutmain ulaşanlar şu şuura ererler. Mutluluk almakta değil, vermektedir. “İmam Gazali”
