"AMOK KOŞUCUSU"
Nefesimi tutarak okuduğum Stafen Zweıg öyküsü..
Okurken Amok koşucusu gibi hissedip,öykünün derinliklerine dalıyorsunuz.
Betimlemesi ve anlatım yeteneği su gibi...
Tutkunun esiri ve saplantılı bir doktor... Bir insana duyulabilecek tutkunun boyutu ne olabilir?
Duyguların tarifi ancak bu kadar gerçekçi olur..
"Tek...
Tek anlamadığım insanın bunu nasıl yaptığı, o saniyelerde nasıl o kişiyle birlikte ölmediği..."
Öyküde olduğu gibi akıl almaz gururu ve ince bir üslubun süzgecinden geçirip bize aktarmış...
Kitapla kalın...
