Hafız ve Ortaylı
Hafız divanını okuyordum. Bazı kısımlarda bu, edebiyatın ne kadar hoş, önemli bir biçimi diye düşündüm. Sonra aklıma Hafız Divanı’nı, Sadi’yi, Firdevsi’, Fuzuli’yi hiç okumamış ne kadar çok okur, edebiyatsever olduğu aklıma geldi. Sonra bunları okumamış insan edebiyatseverim demesin diye düşünesim geldi. Fakat aklıma İlber Ortaylı’nın bu şekildeki keskin çıkışları geldi. Bir anda bunların ne kadar anlamsız olduğunu düşündüm. En son Fars sanatını bilmeyen sanat tarihçisiyim demesin, Rus tarihini bilmeyen Osmanlı tarihi biliyorum demesin gibi sözlerini duymuştum mesela. Oysa Çin tarihini bilmeyen de Rus tarihini biliyorum diyemeyebilir, Endonezya tarihini bilmeyen de Çin tarihini bilmiyor denebilir, bu sonsuza dek böyle giderdi. En son vardığım yer şu oldu; Hafız divanını okumak, güzeldir, önemlidir, okumazsan çeşitlilikten biraz yitirmiş olursun. Ama edebiyat, sanat, onların bilgisi bir sonsuzluktur. Neticede sonsuzluktan çok da bir şey yitirmezsin
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.