"Hani ara sıra efkar basar da insanı, içini kağıda dökmek istersin,bunlar da öyle "gine efkar bastı gönlümü" makamından bir tür denemeler. Taa 1950'lerin sonundan bu yana, bugüne kadar yazdığım ve asla şiir adını vermeye cesaret edemediğim türden işçilikler öyle. " Diye, başlayıp gerçekten de şiir adını veremeyeceğimiz duygudan duygulara sürükleyen dizeleriyle bir okur ve de hayranları için gerçek bir hazine. Okuduğum her dize o kadar güzelken bir de fotoğraflarını, eşine yazmış olduğu küçük ama samimi notları, kendi el yazısını görmek beni anlatılmaz mutlu etti. Ayrıca ben sanırım bu tarz kitapların aşığıyım, yazarların ya da şairlerin hatıratları şeklinde olan, safi kendini gördüğümüz derlemeleri çok seviyorum. Kesinlikle bu kitapla birlikte Oğuz Atay'ın Günlük kitabını ve Sabahattin Ali'nin Canım Aliye Ruhum Filiz kitabını da tavsiye ederim. Bu kitapların her biri benim için o kadar değerli ki. Okunma sayısı çok az, bu site neler kaçırdığının farkında bile değil. İyi ki Cem Karaca gelmiş ve de geçmiş. Ben incelememi onun dizeleriyle bitirirken siz de yorumlarda şarkılarıyla anabilirsiniz. Hatta ilk şarkı da benden olsun... Ömrüümm sizlerle :) youtu.be/sOehgXFXM1s Ey ecel; Senle cebelleşemem. Geldinse gel Ben bildiğimi yaşadım İşte can işte bedel. Ey ecel. Ben seninle cebelleşemem Ecel, geldinse gel, Kapım açık, Günah-sevap elbette benim. İşte can, işte bedel.

GazalCem Karaca · Birun Yayıncılık · 2004108 okunma

··

236 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Kekilli