Pavese'yi yıllar önce intihar eden yazarlar arasında olmasından mütevellit tanımıştım. Çok üzülmüştüm hayatında olanlara. Pavesenin yaşama hevesi kursağında kalmış sanırım ki yaşamına son vermiş. Bi yandan kadınlar bi yandan faşistler bi yandan var oluş sancıları.
Kitap cok güzel ikinci dünya savaşı sonları İtalya'daki hem alman işgali hem faşistlerle olan iç savaş karmasasi bunlardan kacmaya calisan fakat kendinden kaçamayan bi adam. Hiç de sıkmayan bi üslupla anlatıyor.
Savaş kötü bir şey savaşmayın sevmeye sevilmeye çalışın dostlar. Ve ölen herkes için utanç duyun. "Eğer yaşıyorsak bunu o kana bulanmış cesede borçluyuz. Bu yüzden her savaş sivil bir savaştır: Her şehit olan ayakta kalana benzer ve ona bunun nedenini sorar" diyor Pavese de.