BARAN: ‘’Neden hayatta kaldım?’’ diye sordum. Peter’e ‘’Neden bu kadar insan öldüde, ben hayatta kaldım?’’ ‘’Sana söylemiştim,’’ dedi Peter. ‘’Sen seçilmiş olansın.’’ Anlamıyordum. ‘’Arn, sen Kamboçya’da olanları herkese anlatacak kişisin,’’ dedi. ‘’Neden?’’ diye sordum. ‘’Ailem öldü, arkadaşlarım öldü, diğer arkadaşlarım hala kampta yaşıyorlar.’’ ‘’Öyküyü sen anlatacaksın,’’dedi. ‘’Hala Kamboçya da olan insanları kurtarmanın yolu bu, onları Birleşik Devletler’e getirmek. Kendini kurtarmanın yolu da bu. Konuşmak, öyküyü anlatmak, yaşamayı seçmektir. Ölülerle değil, hala hayatta olanlarla birlikte olduğunu söylemektir.’’

‘’Neden hayatta kaldım?’’ diye sordum. Peter’e ‘’Neden bu kadar insan öldüde, ben hayatta kaldım?’’ ‘’Sana söylemiştim,’’ dedi Peter. ‘’Sen seçilmiş olansın.’’ Anlamıyordum. ‘’Arn, sen Kamboçya’da olanları herkese anlatacak kişisin,’’ dedi. ‘’Neden?’’ diye sordum. ‘’Ailem öldü, arkadaşlarım öldü, diğer arkadaşlarım hala kampta yaşıyorlar.’’ ‘’Öyküyü sen anlatacaksın,’’dedi. ‘’Hala Kamboçya da olan insanları kurtarmanın yolu bu, onları Birleşik Devletler’e getirmek. Kendini kurtarmanın yolu da bu. Konuşmak, öyküyü anlatmak, yaşamayı seçmektir. Ölülerle değil, hala hayatta olanlarla birlikte olduğunu söylemektir.’’

Sayfa 194Kitabı okudu

Asla Pes Etme Patricia Mccormick

··

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BARAN