Norveç, sahil çöplerinin önemli bir bölümünü oluşturan pet şişelerin geridönüşümünde ne kadar ileri gidilebileceğini gösterdi.
Ülke artık bunların yüzde 97’sini geri kazanıyor. İşin püf noktası: 2,5 krona (1,25 TL) varan depozito bedelleri ve çoğu süpermarkette bulunan, şişeleri yutup karşılığında depozito ücreti sunan makineler.
Ama geridönüşüm ancak bir noktaya kadar başarılı olabiliyor. Çoğu kişi çözümün önemli bir parçasının, kullan-at plastik tüketiminin azaltılması olduğunu söylüyor. 1990’ların ortalarında başlayan “sıfır atık” hareketi ivme kazanıyor. Tüm dünyada yüzlerce yerleşim tarafından benimsendi. Aralarında Fransa’nın sanayi kenti Roubaix de yer alıyor. Yurttaş seferberliği sonucu kentte elde edilen başarı gösterdi ki, “sıfır atık” yalnızca varlıklı liberallerin gösteriş için ağızdan düşürmediği bir söylemden ibaret değil. Aksine, bu fikrin ruhani sayılabilecek bir cazibesi var. İngiltere Kilisesi, cemaatinden bu yılki Büyük Perhiz’de (Lent) plastik ambalajları ve kullan-at ürünleri bırakmasını istedi. İngiltere’nin muhafazakâr başbakanı Theresa May, gıdaların ambalajsız satıldığı, plastik kullanılmayan reyonlar oluşturmaları için süpermarketlere çağrı yaptı. Ayrıca paket servis kapları gibi tek kullanımlık plastiklere de vergi getirmeyi düşünüyor. Tüm bu sayılanlar, hükümetin 25 yıl içinde ülkeyi plastik atıklardan kurtarmayı öngören kampanyasının bir parçası.
Sayfa 102Kitabı okudu
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.