#OkudumBitti #ÇERNOBİLDUASI #SVETLANAALEKSİYEVİÇ ÇEVİRİ: Aslı Takanay Merhaba arkadaşlar, Çernobil faciasını duymayan kalmamıştır herhalde. Bir dönem biz de Çernobil ile yatıp kalktık diye hatırlıyorum. Radyasyonlu çaylar, artan kanser hastalıkları, Kara Deniz'e kadar gelmişti. Hopa'da kanser vakaları artmıştı, yanlış hatırlamıyorsam. 2015 Nobel Edebiyat Ödüllü, Stevlana Aleksiyeviç'in eseri Çernobil Duası, Çernobil sonrası yaşananları can acıtıcı bir şekilde bizlere aktarıyor. "26 Nisan 1986 gecesi, saat 1.23 te Belarus yakınlarında ki Çernobil Nükleer Santrali' nde ki patlama, 4 nolu reaktörü yerle bir etti. Çernobil felaketi, 20. yüzyılın en büyük en ağır teknolojik felaketi olarak tarihe geçti" diye başlıyor kitap. Bu kitap bir roman değil, kurgulanmış değil. Birebir yaşayanların anlattıkları monolog halinde yer almış. Bu kitap hakkında yorum yapılmaz okumak lazım. Bütün kediler öldüler, arılar yok oldu. Evleri yıkıp, gömdüler. İnsanı gömdüler. Toprağı, toprağa gömdüler Balıkçılar avlanmak için solucan bulamadılar, yok gitmişlerdi. Bir açıklama bekledi insanlar, dokuz gün kimse bir şey söylemedi. Sonra Gorbaçov "her şey yolunda, yangın çıktı ve söndürüldü" dedi. Halktan her şey saklandı. Savaş çıkmış gibi her tarafı asker sarmıştı. Oysa savaş bitmişti. Bu insanlar savaşı da görmüştü, bu yaşananlar savaş gibi değildi ama askerler her yerdeydi. Çocuklar öldü, gençler, yaşlılar öldü Eksik uzuvlu çocuklar doğdu. Kanserli hastaların organları yer değiştirdi, birer ucubeye döndüler. 200 bine yakın kürtaj yapıldı, sebebi Çernobil. Devlet halkını düşünmedi, korumadı. Devletlerin halkına verdiği zararları başkası vermiyor. Ekinler ekildi, inekler sağıldı. Oysa bunlar olmamalıydı, her şey herkes ölüyordu ama her şey yolundaymış gibi gösteriliyordu. Benim yüreğim daha fazlasını yazmaya dayanmadı, okuyun kitabı ve görün. Neler çekti insanlar, nelere maruz kaldılar? O gece görev yapan, yangını söndürmeye giden altı itfaiye erinin altısı da öldü, acılar çekerek. Patlamada 31 kişi öldü ama bilanço 200 bin kişi Kitabın hemen hemen tamamının altını çizdim, yürek parçalıyor. Ölüyorsun ama devletin umurunda değil. Mutlaka ama mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Kitapla kalın sevgili dostlar Kitabı tavsiye eden, "abla mutlaka oku" diyen #sean'a teşekkür ederim. Radyasyon hastalıkları kliniğinde on dört gün... On dört gün alıyor bir insanın ölümü... Geçirdiğim felç yüzünden bağırmam yasak. Ağlamam da yasak. Sürekli ölüyorlar. Ansızın. Hareket ederken birden ölüveriyorlar ;yürürken pat diye düşüyorlar, gözleri kapanıyor ve bir daha hiç uyanmıyorlar. Süt yasak, fasulye de. Mantar, yemiş temasa izin yok. Eti üç saat suda tutmak şart, patates haşlarken suyunu iki kez değiştirmek gerek. Ormanı gömdük. Ağaçları, bir buçuk metre uzunluğunda parçalara ayırdık, selofana sarıp mezarlığa yığdık. İktidar saklanmıştı...Neler olacak diye izliyordu... İktidar korkmuştu...

Çernobil DuasıSvetlana Aleksiyeviç · Kafka Kitap · 20171,081 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülsen Gürkol