Gönderi

Heidegger'in ölüm karşısında genel kaçış yoluna getirdiği çözümleme belki daha ince ve karmaşıktır. Temellendirme kısaca şöyledir: Ölümü herkese mah­sus bir hadise, ayrım gözetmeksizin herkesin başına gelen ve bu yüzden muayyen ve münferit kimseye ilişmeyen bir şey haline getirerek ölümün gerçekliği duygusunu kendimizden uzaklaştırırız. Ölümü birçok hadise arasında sadece bir başkası, her gün herkesin başına gelen ve muhtemelen bir gün benim de başıma gelecek ama şimdi şu an için dert etmeme gerek olma­yan bir hadise haline getirmeye çalışırız. Sırası geldiğinde, ölüm mukadder, deriz, ama henüz başıma gelmedi. Bizzat bu konuşma tarzıyla bu en özel, en mahrem, en aşılmaz geçilmez saklı imkânı kendimizden uzaklaştır­ma arzumuzu ele vermiş oluruz, nihayetinde ölümden söz etmemeye dair hal ve tavırla ifade edilen zımni bir uzlaşma ortaya çıkar. Konu nezaketsiz, olayın kendisi kabalıktır.
Sayfa 22 - Say Yayınları
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.