108 syf.
6/10 puan verdi
·
13 saatte okudu
·
1 görüntüleme
Yazar Hasan Aktaş; Yunus Emre ile ilgili ön bilgiler verdikten sonra Yunus Emre hakkında yazmış şairlerin şiirlerini - karşılaştırmalı edebiyat- a katkıda bulunmak istediği için tahlil etmiş. Şiir tahlillerini hem biçim hem içerik açısından ayrıntısı ile yapmış ancak bunu yaparken fazlasıyla da öznel değerlendirmelerde bulunmuş. Hallâc Mansûr'un Okulu ve Misyonu kitabında bu durumu kendi de belirtmiş zaten:
" Yorumlarımız bütün öznelliğiyle şahsımıza aittir. Bu yorumların çoğu spekülatif ve polemiklere de açıktır. Biz başkalarının yazdıklarının dedikodusunu yapmıyoruz. İyi veya kötü bir şeyler ortaya koymaya çalıştık. Yüreği yetenler tartışsın! "
Bu durum Yunus Emre kitabında daha baskın. Yazar, Yunus Emre'yi yeterince anlamadan, özümsemeden onunla ilgili yazılan şiirlere açıkça tepki gösteriyor. Yunus Emre'nin belli görüş ve kalıplara sığdırılmasını da uygun bulmadığını belirtmiş. Ve sebeblerini açıklamış:
" Yunus Emre, yetmiş iki milleyi aynı gözle görür. Bu yüzdendir ki hiçbir mezhep ve tarikata mensup olmamış, hepsine aynı yakınlıkta ve uzaklıkta durmuştur. Yunus Emre'ye her düşünce ve ideolojinin sahip çıkmasının altında yatan espri de budur. Bu açıdan onu Bektaşi, Sünni, Alevi, Mevlevi, Hümanist ve hatta sosyalist olarak görenler pek de haksız sayılmazlar."
Yunus Emre'yi hakkında yazılmış şiirlerle anlama açısından okunmaya değer bir kitap, ancak böyle akademik bir çalışmada bu kadar sert eleştiri üslubu ve öznellik taşıması yönüyle de kendimce kusurlu bulduğumu itiraf etmeliyim...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.