İki profesör, halkı sıkıntıya sokmadan en uygun, en verimli vergi toplama yöntem ve çarelerinin ne olabileceği hakkında ateşli bir tartışmaya tutuşmuştu.
*Zeka, yiğitlik, naziklik de vergiye tabi olmalı, toplama işi de herkesin kendinde bulunduğunu söylediği miktara göre yapılmalıydı.
*Onur, adalet, bilgelik ve bilgiye gelince, bunlardan hiçbir surette vergi kesilmemeliydi. Çünkü bunlar öyle garip nitelikleridir ki kimse ne komşusunda olduğunu kabul eder, ne de kendisinde bulunduğunu söyleyerek övünür.
*Sadıklık, namus, sağduyu, iyi huy gibi meziyetlerden vergi almak düşünülmüyordu bile, çünkü toplama masrafları karşılanamayacaktı.