- " (...) Ben bu işi ne zaman çözdüm biliyor musun? Londra'da Hyde Park'ta yürüyorum. Bir adam. Köpeği ile. Döndü, köpeğin hizasına eğildi konuşmaya başladı. Şöyle bir durdum; aa bu adam köpeği ile konuşuyor.
Üç dakika sonra bir kız çocuğu yine aynı parkta. Yeni yürümeye başlamış. Annesi elini bırakmış, annesinin önünde gidiyor hafifçe. Dönüp dönüp annesine bakıyor. Annesi ona yetişip, çocuğun hizasına indi, göz göze geldiler, konuştular.
Orada çözdüm ben ne olduğunu. Çocuğun gözünün hizasına inmek ve ona birey olarak davranarak konuşmak. Dinlemek, düşünmek, cevap vermek. Yeniden dinlemek, cevap vermek. Konuşmak. Adam yerine koymak..."
Alfa Yayıncılık
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.