(Yaklaşık bir iki yıl önce defterime taslağını oluşturup paylaşmayı unutmuşum. Eski defterleri karıştırırken görünce paylaşmadan edemedim.) (Küçük küçük spoilerler içeriyor.) Gayet sürükleyici, psikolojik tasvirlerle dolu, sizi düşüncelere sevk edecek bir roman okumak istiyorsanız bu kitap doğru adres. Peyami Safa "Yalnızız" diyor. Bunca cemiyet arasında, bunca gürültü koparan kalabalıklar arasında yalnızız. Yalnızlığımızın bıkkın sesi gürültülü kalabalıklar arasında çok az kulak tarafından duyuluyor, ne acı. Romandaki karakterler oldukça etkileyici. Samim'de samimiliği, dürüstlüğü daha doğrusu anlayışı görüyoruz. Samim, bir his ölçer adeta. Rahatlatıcı bir karakter. İnsanları yargılamadan içinde bulundukları durum hakkında görüşlerini söylüyor çekinmeden. Yansıtıcı bir tavırda ve yalana tahammülü yok. Besim, hayattan sadece zevk almak isteyen bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Her türlü zevk onun için önemli. Ve hatta kutsal. Ama özellikle yemek aşkı hayatının merkezinde. Midesinin emrinde bir varlık. Maneviyat duygularını belki de bu tat merakı köreltmiştir bilemiyorum. Mefharet ise Samim ve Besim'in ablası. Onun hayatına ağır basan duygu ise kuşku. Sürekli bir felaket arayışı içinde. Tereddüt ve şüphe kanına işlemiş. Kuşkuları onu çok zorluyor. Romanda bunu açıkça hissediyorsunuz. Selmine gelecek olursak...Selmin iki dayısından yani Besim ve Samim arasından daha çok Besim'in düşüncelerini tasdik eden bir tavırdayken romanın sonuna doğru Samim'in haklılığını görüyor. Oyun oynamaya meraklı bir karakter. İsyankar bir tavır içinde. Annesinin ağır kuralcılığı onu daraltıyor. Meral...Ah Meral. Romanda en çok etkilendiğim bölümün ana kahramanı. Meralde bir birinci Meral bir de ikinci Meral mevcut. Her insanda olduğu gibi. Kısaca şöyle açıklayabilirim; içimizdeki melek ve şeytanın amansız savaşı bu karakterde bizlere sert bir şekilde yansıtılıyor. Dikkate çarpan başka bir şey de Meral'in Paris aşkı. Aslında bence Paris onun için sadece bir simge. Onun asıl istediği şey özgürlük. Diğer karakterler de gayet iyi yansıtılmış. Ama en çok bu beş karakter dikkatimi çekti. Samimde dürüst olmaya çalışan yanımı, Besimde oburluğumu, Mefharetde susmak bilmeyen kuşkularımı, Selminde ağzını kapattığım isyanımı ve Meralde isteklerimin sesini duydum. Tabi Simeranya'yı da unutmamak gerekiyor. Başlı başına apayrı bir konu Simeranya. Samim'in tasavvurundaki bir dünya. İçinde yaşadığımız dünyanın eksiklikleri Simeranyada kusursuzlaştırılmaya çalışılarak yansıtılıyor. "Nasıl olmalı, ne yapmalı?" soruları bu ütopik hayale vesile oluyor. İncelemenin sonlarına yaklaşırken şunları söylemek istiyorum; İnsanı kusuyor bu kitap. Ve yalnızlığı. Ve biz çirkin realiteye makyaj yapamıyoruz hayallerle. Ne yazık. Sert bir ifade kalıyor romandan geriye; "Yalnızız" .

YalnızızPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 201921,6bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.