İbrahim Tenekeci'nin samimi ve 'bizden' üslubu şiirlerine öyle güzel yansımış ki şiirlerde en azından bir defa karşılaşmış olduğum bir kişi/zihniyet/düşünceler vardı. Hayatın en içinden yazmış şiirlerini. En çok etkilendiğim şiirin ilk bölümünü bırakmak istiyorum: •••••••••••••••••••••••••••• Kar Yağarken Pencere I Dilinin ucunda ne varsa insanın İşte ben ona inandım. Yavru bir kuşun daha ilk denemesinde Tutunmaya çalışması gibi göğe Ne bulduysam abandım, Uça uça Karasular indi kanatlarıma... Oysa bütün insanlar eşittir direksiyon başında Ama biri var ki şimdi yok aramızda Huzur'u yazıp da bulamayan Tanpınar İnleyip duruyor Narmanlı handa. Dünya tuhaf değil mi Kızarmış ekmeğe tereyağ sürer gibi Çocuklar yetiştiriyoruz ölmesi için. Bir istek ki dövüp duruyor bizi Oynaşıp duruyoruz kapkaranlık sularda Kirletmek için o bembeyaz gömleği. (Sayfa 23,24) •••••••••••••••••••••••••

Güzellik Uykusuİbrahim Tenekeci · Profil Yayıncılık · 20131,649 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nihal