Gönderi

. Gitme vaktiydi Bir uçurumun kıyısında kurduk hayallerimiz Kalbimizden derin rüzgar esti Kanatlarını açtı kimisi Bir düşün sıcaklığında buldular kendilerini Kanatları düştü kimisinin Oracıkta öldüler Nefes almayı sürdürerek Kimisi uçacaktı ki Yağmur yağdı Hüzne tutuldular Rüzgarın izi kaldı bakışlarında Kırık bir dal gibi kaldılar öylece Kimsesiz Yoldaşsız Bir başlarına... Ah O ilk rüzgarda kanatlarını açanlar Ne de güzel uçtular, uçurumdan özgürlüğe...
Sayfa 26 - Uçurumdan ÖzgürlüğeKitabı okudu
··
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.