Lizbon'a Gece Treni'nden hemen sonra okunmaması gereken kitap Rastgele bir yeri açtım elime ilk aldığımda; "Sevginin tahammül edebileceği sınırlama ne kadardır, ona hâlâ sevgi denilebilmesi için?" cümlesi gözüme çarptı. o ân o kadar uygundu ki, yanımdaki insana gösterdim ve sustuk sadece. 5 yıl olmuş, o aşk da eskimiş. Ankara uçağında başladım okumaya göz ameliyatı olduğum için dönüşte hiçbir şey okuyamıyordum zaten. 10 gün sonra tekrar okuyabilecek duruma gelince devam etmeye çalıştım. olmadı. ikinci ameliyat geldi bir daha ara vermek zorunda kaldım. Sonra da uzun aralar yüzünden galiba sevemedim, bıraktım öylece. Saçma sapan bir zamanda yine elime geçti. kitabı alan kişi hayatımdan çoktan çıkmıştı. Baktım bir not bile yazmamış ilk sayfasına. hep kalacağına dair bir özgüven/güven belki de. hayat ne tuhaf? Kitapları mevsimlere ayırırım/benzetirim bazen, insanları da. bu kitap kesinlikle yaz kitabı değil. sonbahar/hatta çoğu zaman kış. Yeniden başladım ve bu defa sevdim. son sayfalara gelince dura dura okudum bitmesin diye. yaz kitabı değil demiştim. ama kışın ortasında sevemediğim bu kitabı yaz başında sevdim. kapağı kapattığımda ise kucağımda bir sürü soru işaretiyle kaldım.

Sahnede ÖlümPascal Mercier · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201363 okunma

·

79 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.