Seneca'ya göre hayat bize sadece bir sürü beyhude faaliyetle vaktimizi boşa harcadığımız için kısa görünür - yani giderek daha hızlı geçer. Beyhude illaki koltukta tembel tembel yayılarak geçirdiğimiz pazar ikindileri anlamına gelmez... Bilakis hayattaki birçok çabamızın - özellikle de vaktimizin tümünü yiyip bitiren işimizin - bizi gerçekten tatmin edici olan ve duygusal açıdan zengin bir varoluş vadeden şeylerden alıkoyduğunu göstermek ister.