İlk defa bir kitabı kahkahalar eşliğinde okudum. Çok güzeldi.
İnsan sarrafı, hatta toplum sarrafı yazarın yazdıkları bir başka oluyor. Bu ülkeyi, ülkenin insanlarını o kadar iyi tanımış ki, hikayeleri okurken insan kendini olayın olduğu yerde zannediyor.
Hani bir klişe var ya "güldürürken düşündürmek", o en iyi Aziz Nesin'e yakışıyor bence.
Hepsi çok güzel hikayeler. Özellikle "garba açılan pencere", kitaba da ismini veren "sizin memlekette eşek yok mu?".
