Moliere'nin o dönem toplumunu eleştirmek gayesiyle yazdığını düşündüğüm komedyası. Eser toplumdaki yozlaşmayı Don Juan katakteri üzerinden anlatır. Daima itlik, köpeklik peşindeki Don juan abimiz de hikaye boyunca kadınlarla eğlenen ahaha diye kötü kahkahalar atan bir tiptir. Her ne kadar bu ne boş adam sadece arzuları için yaşıyor deseniz ve öyle gibi görünse de bunun altında daha derin anlamlar yatar zannımca. Özellikle bir yerde doktor kılığına girmiş uşağının insanları kandırması hakkında, doktorların da aynısını yaptığını onların da bir şeyler söyleyip insanları başından savdığını söyler. Burada asıl söylediği esasen toplumun genelinin bunu yaptığıdır. Yine Don Juan'ın uşağının onun bu pervasız halinden bıktıktan sonra "Tanrıya şükür sizin kadar okumuş yazmış değilim." dediğini görürüz. Bu kısımda cahil kısma da bir taşlama olduğu göz önündedir ki zaten hikaye boyunca bu uşağın durmadan ruhani varlıklardan bahsettiğini, çok okuryazar bir tip olmadığını göreceğiz. Uşağı daima dini bilgilerle Don Juan beyini yolundan döndürmeye çalışır, durur. Yapma bey, etme efendi etme! Dese de Don Juan durur mu? "Hem bilirsin, ben aşkta özgürlüğü severim, dört duvar arasına hapsedemem yüreğimi." der. "Yüreğim bütün güzellere aittir." der. Der der durur. Ama bu bitmek bilmez arzuları dur durak bilmez. Tam sona doğru duracak gibi olur, babacığına nasıl da uslu bir çocuk olacağını anlatır. Ama sonra bir de bakarız, o da yalan. Başka bir planı vardır. Bu kez de düşmanlarını onların silahlarıyla vurmaya çalışırken görürüz Don Juan'ı. İkiyüzlülüğü biat edinir, daha da hoyrat daha da kötü daha da vurdumduymaz olacaktır. Ancak bu arzusuna ulaşamaz. Sonunda da cezasını ilahi adalet verir. Her ne kadar yazıldığı dönemde din adamları tarafından din ile dalga geçiyor diye eleştirilse de sonunda kazanan yine ilahi adalet olur.

Don JuanMolière · Mitos Boyut Yayınları · 2011133 okunma

·

107 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Kani