Balzacın Goriot Baba’sı aşkın, nefretin, yükselme hırsının, fedakarlığın ve vefasızlığın, en uçlarda yaşanan duyguların romanı diyebiliriz. Anastasie de Restaud , Goriot babanın büyük kızıdır. Güzel olduğu kadar bencil ve gururludur. Anastasie bir tefeciye borclanmış , babasının yardımıyla borcundan kurtulmuştur. Paris salonlarında yükselişi de , babasının parasıyla gerçekleşmiştir. Delphine de Nucingen , Goriot Baba’nın küçük kızıdır. Ablası ile araları çok iyi değildir. Onunla hep rekabet halindedir. Kocasının başka kadınla ilişkisi vardır. Bundan dolayı kocası ile araları iyi değidir. Babası ile aynı pansiyonda kalan Eugene de Rastignac isimli üniversite öğrencisi ile sevgili olur. Nuingen’in de gözü yükseklerdedir. Ablası gibi onun da tüm masraflarını babası karşılar. Zamanında zengin bir makarna fabrikatörü olan Goriot Babanın hayattaki tek amacı bu iki kızının mutluluğudur. Kızlarının bütün isteklerini sorgulamadan, zevkle yerine getirir. Zamanla bütün varlığını da kızlarına harcar. Fakat bütün bu yaptıkları, bu denli fedakarlığı kendisine hiçbir şey kazandırmaz. zaten onunda böyle bir beklentisi hiç olmamıştır. Kızları da babalarının fedakarlığına ve sevgisine karşın, sorumsuz ve bencildirler. Tek düşündükleri kendileri, kendi zevkleri, kendi istek ve çıkarlarıdır. Damatları tarafından da istenmeyen Gorit baba evini de kızlarına bırakarak Vauquer Pansiyon’una yerleşir. İlk zamanlar bu pansiyonun en iyi odasında kalırken, serveti azaldıkça daha ucuz ve bakımsız odalarında yaşamak zorunda kalır. Ayrıca pansiyonda Eugene de Rastignac isimli bir üniversite öğrencisi vardır. Zamanla Goriot baba ile yakınlaşırlar. Eugene, Goriot babaya kızlarından daha yakın ve ilgilidir. Bu gencin de amacı asilzadelerin içine girerek zengin ve gösterişli bir hayat sürmektir. Goriot babanın kızı ile sevgili olur. Goriot baba da Eugene ‘yi sevmektedir. Oda kızının hayırsız kocasından ayrılarak Eugena ile evlenmesini ister. Son nefesini verdiğinde yanında bu öğrenci vardır. Fedakarca sevdiği, varını, yoğunu uğurlarına harcadığı, kızlarını son nefesini vermeden , görmeyi çok istediği halde göremez. İki kızı da babalarının yanına gelmez. İnsanı oldukça etkileyen, düşündüren ve bir o kadar da üzen bir roman. Goriot babanın kızlarına karşı bu denli fedakar oluşu doğru mudur? Kızlarının bencilce sadece kendilerini düşünmelerinin Goriot babanın onları sınırsızca sevip, varını yoğunu kendini hiç düşünmeden onlar için harcaması, onların bu sorumsuzluğunun nedeni olabilir mi? Bu kadar verici olmak kızlarını sorumsuz ve bencil yapmış olabilir mi? Bu tür soruları insan kendine sormadan edemiyor. Herkesin kendi kişilik ve yaşamına göre, çıkarımlar yapabileceği ayrıca aile ilişkileri konusunda da örnek alınabilecek bir roman olduğunu düşünüyorum.

Goriot BabaHonore de Balzac · Can Yayınları · 201714,8bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Düşüncenin Gücü