Merhaba dostlar
Doris Lessing'ten okuduğum ikinci kitap bu. İlki, Şikeste, fantastik/distopik bir kurguydu. Bu hikâye ise hayatın tam içinden, her an herkesin başına gelebilecek kadar gerçek.
Modern toplumun aksine geniş ailelerden hoşlanan Harriet ile David mümkün olduğu kadar çok çocuk yapmaya kararlıdır ve evlenir evlenmez de planlarını uygulamaya koyarlar.
Bir, iki, üç... derken biraz ertelemeyi düşündükleri beşinci çocuk plansızca yola çıkar. Harriet hamileliği boyunca sıradışı duygular ve fiziksel zorluklarla cebelleşir. Ben'in doğumunda sonra ise artık hiç bir şey eskisi gibi değildir.
Kısa bir kitap ama duygudan duyguya sürükledi beni. O aşırı geniş ailenin bir araya doluşması, o kalabalık beni resmen boğdu. Genç çiftin kendi keyiflerince yaşamak istedikleri hayata, Harriet'in annesini tüm varlığıyla, David'in babasını parasıyla katılmaya zorlamalarındaki bencilliğe sinir oldum. Ben'in yaşam hakkı, ebeveynlerin açmazı, diğer çocukların durumu... karar vermenin imkânsız göründüğü pek çok şey var.
Tam üstüne konuşulacak kitapmış aslında.. Öneren tüm dostlara teşekkür ederim.
Sevgiyle kalın
.
.